viernes, 17 de noviembre de 2017

SEN PALABRAS...



Quedei mirando a nada, cos miolos cheos de palabras que quedaron atrapadas nas concas dos ollos porque a gorxa, aquel día quedou muda, afogada por un berro que so eu escoito alá dentro...

Alá dentro, onde so queda unha vida, feble e quebradiza, enredada en mil palabras afogadas por ese berro que todo o abrangue...

27- VII - 2017