2013
Foi no verán
Agora é outono
2015
O tempo non se detén
Volvín á gaiola e falta a nídia presenza da forza, do sorriso, da sorpresa, da ledicia, do son das rodas e cantigas, das menciñas, das cascas de noces, das patacas cocidas con bacallau, do caldo requentado, dos callos sen callos, das zinnias e caravereis asilvestrados, das calas e crisantemos, do vagar nocturno en busca de tisanas calmantes, da palabra exacta e xuízosa que dá paz, das alianzas eternas...
Foise para sempre, pero está
Estará
Sempre
Grazas dona Concha
Grazas mamá
