domingo, 23 de diciembre de 2012

IX - BO NADAL

Monte Faro

Disminuirá en ti la angustia
por no sentir la existencia,
por no ver entrar el sol cada mañana
para fundirse en tu seno.
Disminuirá en ti la pena
por no escuchar el balanceo
de mis palabras,
por perder el rumbo del polvo
que levantan mis pasos.

Disminuirá todo en ti, menguará…

Porque crece tu sonrisa
si ves crecer la mía,
si te acaricio con el pensamiento,
si sientes mimos y mariposas
posarse entre tus arrugas…

Esto es lo que quiero darte,
porque no entiende más mi intelecto
que darte sin ida ni vuelta,
solamente darte eso, lo que soy,
para que seas yo, siendo tú,
tú y yo al mismo tiempo,
para ser esencia derramada
que humedezca los manteles
de nuestra mesa,
para ser nota y silencio,
clave y pentagrama,
página, libro, palabra y pluma,
para ser una y uno
uno en una, solamente aire y tierra,
sol y agua.

Aquí en galego


lunes, 10 de diciembre de 2012

12 / 12 / 12 - 12:00 - A hora de Celso Emilio


DEITADO FRENTE AO MAR

Lingoa proletaria do meu pobo,
eu fáloa porque sí, porque me gosta,
porque me peta e quero e dame a gaña;
porque me sai de dentro, alá do fondo
dunha tristura aceda que me abrangue
ao ver tantos patufos desleigados,
pequenos mequetrefes sin raíces
que ao pór a garabata xa nan saben
afirmarse no amor dos devanceiros,
falar a fala nai,
a fala dos abós que temos mortos,
e ser, co rostro erguido,
mariñeiros, labregos do lingoaxe,
remo i arado, proa e rella sempre.

Eu fáloa porque sí, porque me gosta
e quero estar cos meus, coa xente miña,
perto dos homes bos que sofren longo
unha historia contada noutra lingoa.
Non falo pra os soberbios,
non falo pra os ruis e poderosos,
non falo pra os finchados,
non falo pra os valeiros,
non falo pra os estúpidos,
que falo pra os que agoantan rexamente
mentiras e inxusticias de cotío;
pra os que súan e choran
un pranto cotidián de volvoretas,
de lume e vento sobre os ollos núos.
Eu non podo arredar as miñas verbas
de tódolos que sofren neste mundo.
E ti vives no mundo, terra miña,
berce da miña estirpe,
Galicia, dóce mágoa das Españas,
deitada rente ao mar, ise camiño..

Aquí podedes atopala tamén en castelán...